Η ΨΥΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣ

Από την πιο γλυκιά στιγμή της μέρας, εκείνη που λέμε καληνύχτα σε κάποιον που αγαπάμε, ως την πιο γλυκιά εξομολόγηση της πιο δυνατής αγάπης, εκείνης του γονιού προς το παιδί του, η "Ψυχή μιας Καληνύχτας" είναι μια χούφτα από χρωματιστές πέτρες που επί χρόνια μαζεύτηκαν σε παραλίες γαλήνιες και τρικυμισμένες, και φυλάχτηκαν καλά στο μέρος της καρδιάς. Παραμύθια, τόποι, στιγμές και άνθρωποι. Από τη φαντασία κι από τη ζωή, από το παρελθόν κι από το παρόν, όλα όμως από την ψυχή. Ένα χελιδόνι που το 'κλεψαν από το μέρος της καρδιάς, ένας μάγος που φοβόταν να κολυμπήσει, ένα κινητό που χτυπάει για να πει καληνύχτα, το πρόσωπο ενός παιδιού πάνω στο φεγγάρι, ένας πίνακας που το σκάει από το Μουσείο, μια μελωδία που ακούγεται σ' ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένας Σπιρτούλης που ερωτεύεται μια πριγκίπισσα, η γοητεία των βιβλίων, των ποιημάτων, της λογοτεχνίας, και δυο μωρά παραξενεύονται μ' αυτά που κάνουμε τα Χριστούγεννα. Ο Γεράσιμος Πεντόγαλος, ο Τσέχωφ, ο Παναγιώτης, η κυρία Άρτεμη, ο Νάσος Βαγενάς, ο Μάριος Πλωρίτης, η Ντιάνα, ο Κώστας, ο Παπα-Γεράσιμος, οι μικροί ποιητές με τα λυπημένα μάτια, οι άγγελοι που πνίγουν τα δάκρυά τους σε ουσίες, ένα κορίτσι που εκπέμπει ένα παράξενο φως. Η Άσσος, το Φανάρι, ο Κούταβος, το Αργοστόλι, η Αγία Ιερουσαλήμ, η Ζάκυνθος, η Αθήνα. Η αλήθεια, η οδύνη, η ελευθερία, το μίσος, τα τέρατα, τα αισθήματα, τα ραβδάκια, τα ξόρκια, το αντίο, η επιστροφή, η σιέστα, τα παιδικά χρόνια, η βροχή. Η αγάπη. Μόνο αυτή, τελικά.