ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

"Έστε μεγαλοπράγμονες, όχι μικροπράγμονες"· αυτή ήταν η προτροπή που επαναλάμβανε προς τους στρατιώτες των τεθωρακισμένων, τους αξιωματικούς του και στα τέλη της ένδοξης σταδιοδρομίας του, ακόμη και προς τους ανωτέρους του. Το έργο του διαπνέεται από αυτήν την ιδέα και συναρπάζει τον αναγνώστη, μολονότι ο "γρήγορος Χάιντς", όπως τον αποκαλούσαν, απέφευγε συνειδητά την επίδειξη και την προβολή. Ακριβώς γι' αυτό οι πολυάριθμες δραματικές σελίδες του προκαλούν τόσο μεγάλη εντύπωση.

Γιατί καθαιρέθηκε τρεις φορές κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο ιδιόρρυθμος αυτός γνώστης της τακτικής, γίνεται κατανοητό, όταν διαβάζουμε τα απομνημονεύματά του. Σφραγίδα της δράσης του πλέον γνωστού διοικητή τεθωρακισμένων του Β΄ Π. Π., μετά τον Ρόμελ, υπήρξε η ανεξαρτησία αντιγραφειοκράτη αξιωματικού, η ατσάλινη θέληση και η παράτολμη ιδιοσυγκρασία.

Οργανωτής των γερμανικών τεθωρακισμένων ο Γκουντέριαν, δεν ήταν ο πρώτος που διείδε τις δυνατότητες και τα στρατηγικά πλεονεκτήματα των γρήγορων και ευέλικτων αυτών όπλων, υπήρξε όμως ο μόνος που τα χρησιμοποίησε με τόση συνέπεια και επιτυχία. Τα διδάγματά του αποτελούν από καιρό κοινό κτήμα όλων των στρατών της γης.