ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Η Βασιλεύουσα της -εκ των υστέρων- αποκληθείσης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας καθόρισε επί χιλιετία και πλέον τα πεπρωμένα του σημερινού Δυτικού Πολιτισμού. Ο Βυζαντινός Πολιτισμός με κύρια πηγή του την Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε τη ρίζα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ο οποίος θα ήταν ΑΛΛΟΣ, αν ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν είχε μεταφέρει στα 330 μ.Χ. την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Οικουμένης στο Βόσπορο. Η κίνηση αυτή του Μ. Κων/νου, ανεξάρτητα από τα όποια ελατήριά της, έδωσε μια νέα πνοή στον Ελληνισμό, χιλιετούς, συνεχούς διαρκείας. Με το να θέση την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Κωνσταντίνος, ανάμεσα σε ελληνικούς πληθυσμούς και σε τέτοια γεωγραφική θέση που να την καθιστά απόρθητη, προκαθόρισε το Ελληνικό της μέλλον. Από τη άλλη μεριά, η υιοθέτηση του, ομιλούντος ελληνικά, Χριστιανισμού, εκ μέρους της Λατινόφωνης Κρατικής Εξουσίας προσδιόρισε μακροπρόθεσμα την ελληνοποίηση της Ανατολικορωμαϊκής κρατικής δομής. Έτσι τρεις αιώνες μετά τον Κωνσταντίνο και δύο αιώνες μετά την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους από τα Γερμανικά φύλα, στην Ελλάδα και τη Μικρά Ασία έκτος των ελληνικών και ελληνοφώνων πληθυσμών υπάρχει πια και ελληνόφωνη -χάρη στο Χριστιανισμό- κρατική εξουσία. Από τα χρόνια του Ηρακλείου και μετά, η Βυζαντινή Ιστορία είναι πια η ιστορία του Μεσαιωνικού Ελληνισμού.
Ωστόσο, ενώ η Βυζαντινή Ιστορία καθόριζε τα ευρωπαϊκά πεπρωμένα και το σημερινό Δυτικό Πολιτισμό, λίγο έχει εκτιμηθή αυτό από τους σημερινούς Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Επηρεασμένοι ακόμα, οι Δυτικοί από την Αναγέννηση και το Διαφωτισμό, προσπαθούν να ανάγουν τις πολιτιστικές τους καταβολές απευθείας στην Αρχαία Ελλάδα παρακάμπτοντας το ιστορικό Βυζάντιο. Είναι σαφές ότι σ' αυτό το ιστορικό και λογικό τους "άλμα", αποφασιστικό ρόλο έχουν διαδραματίσει οι Ρωμαιοκαθολικές τους καταβολές, στις οποίες πάντα υπολανθάνει η προκατάληψη για ό,τι έχει σχέση με το "σχισματικό Βυζάντιο"...
Η καθαρή αλήθεια όμως είναι ότι οποτεδήποτε ο Δυτικός άνθρωπος αναφέρεται στις δύο θεμελιώδεις παραμέτρους του πο