ΕΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΥΚΛΟΙ, ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα; Κι αν υπάρχει, ποια είναι η σχέση της με το Εγώ μας; Έχει κανείς τη δυνατότητα να παρέμβει σ' αυτή την πραγματικότητα και να τη μεταβάλει; Χιλιετίες αιτιοκρατικής αντίληψης, από την προϊστορία μέχρι σήμερα, θα πρέπει να 'χουν σφραγίσει ανεξίτηλα το ανθρώπινο υποσυνείδητο. Ιδιαίτερα στην εποχή του γραμμικού χρόνου οι φυσικές θεωρίες έχουν βαρύνουσα σημασία στη διαμόρφωση της αντίληψης του κόσμου, υποσκελίζοντας τις όποιες αντίθετες φιλοσοφικές και θρησκευτικές απόψεις που βρίσκονται σε αδυναμία να βρουν ερείσματα σε πρακτικό επίπεδο. Κι όμως, η συνείδηση του μέσου ανθρώπου δεν φαίνεται να επηρεάζεται άμεσα από την αιτιοκρατική θεώρηση του κόσμου από την πλευρά των φυσικών θεωριών και διαισθητικά την απορρίπτει. Αυτό σημαίνει πως είτε η διαίσθησή μας είτε οι φυσικές επιστήμες σφάλλουν...

Τέτοια ζητήματα θίγει το βιβλίο "Επάλληλοι κύκλοι", ένα δοκίμιο με λογοτεχνικό ύφος πάνω στο χρόνο και στη σχέση του με την πραγματικότητα, τη συνείδηση και την ελευθερία της βούλησης.
Είναι δομημένο σε δύο διαστάσεις και δύο μέρη-κύκλους.
Στη μία διάσταση τοποθετείται η διαισθητική κοσμοαντίληψη του ανθρώπου και στην άλλη αυτή της φυσικής επιστήμης του 21ου αιώνα, σε μια προσπάθεια συνδυασμού της εμπειρικής θεώρησης με το state of the art της φυσικής σε μια συνθετική και πειστική εικόνα.
Ο Πρώτος Κύκλος είναι ένα βιωματικό οδοιπορικό μιας ανθρώπινης ύπαρξης απ' τη δημιουργία της ατομικής χρονικής συνείδησης μέχρι την κατάκτηση του ολοκληρωμένου χρόνου, ενώ οι διάφορες φάσεις της ατομικής βίωσης του χρόνου παραλληλίζονται με τον κυκλικό και τον ευθύγραμμο χρόνο της συλλογικής συνείδησης. Επίκεντρο είναι ο αριστοτελικός δυτικός άνθρωπος, αλλά με διαχρονικές αναφορές και συγκρίσεις με άλλους πολιτισμούς.
Ο Δεύτερος Κύκλος στοχεύει σε μια ερμηνεία του ατομικού και συλλογικού χρονικού βιώματος και της διαπολιτισμικής αντίληψης της πραγματικότητας με τα εργαλεία των σύγχρονων φυσικών θεωριών.