ΓΑΛΟΤΣΕΣ

Πριν κάνεις τις γαλότσες σου γλάστρες, περπάτησέ τες.
Γλίστρα με αυτές, κάνε τον κόσμο σπλάχνο σου.
Όργωσε ουρανούς.
Προτού ασπρίσουν η ψυχή και τα μαλλιά σου
φρόντισε να έχουν πάρει το χρώμα της φωτιάς.

Οι γαλότσες σου, να είναι πάντα βρώμικες.
Ευχή σου δίνω, όχι κατάρα.
Να τις ταΐζεις κοκκινόχωμα και ροζιασμένα χέρια
να τις φορτώνεις ζεστά ξύλα
να τις φοράς τις γαλότσες σου, να τις τιμάς.

Και ύστερα να λες, εγώ με δύο κομμάτια λάστιχο
ξεχώρισα από τα αγάλματα και τα δέντρα
και γίνηκα παπουτσωμένος αϊτός κι έσπειρα και θέρισα
μάτωσα κι άγιασα, σύρθηκα και πέταξα.

Μακριά από τα λουστρινάτα, φαντασμένα παπούτσια.
Κάθε τι ακριβό, στερείται ζωής.
Μην τα αφήνεις να σε φοράνε σε δρόμους
από χαλίκια, ροδοπέταλα και ουράνια τόξα.

Στα βουνά έχει την πιο κρυστάλλινη θέα.
Η κομμένη ανάσα είναι ευλογία.
Ό,τι είναι τακτοποιημένο και καθαρό
δεν γυαλίζει σαν ζευγάρι μάτια.