Το ανά χείρας έργο εξετάζει μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία της Φιλικής Εταιρείας: την αναβάθμιση της οργανωτικής της ικανότητας και της επιχειρησιακής της δράσης μετά το 1817. Η υπόθεση που διερευνάται είναι ότι η αναβάθμιση της οργάνωσης συνδέεται με τη διείσδυσή της στα εποπτευόμενα από τον Καποδίστρια δίκτυα της ρωσικής διπλωματίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Εταιρεία αξιοποίησε τη συνωμοτική τεχνογνωσία των ανθρώπων που υπηρετούσαν αυτά τα δίκτυα και τις διασυνδέσεις τους με τις τοπικές ηγετικές ομάδες, προκειμένου να διαδώσει το δικό της επαναστατικό σχέδιο και να δεσμεύσει τους τοπικούς πολιτικούς, στρατιωτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες στην προοπτική του γενικού ξεσηκωμού. Η διαδρομή στο ελληνικό εθνικό κίνημα του Χριστόφορου Περραιβού, Φιλικού και παλιού συντρόφου του Ρήγα, δείχνει αυτή την, από πολλές απόψεις, "εμβόλιμη" ανάδυση της επαναστατικής οργάνωσης. Η συμμετοχή του Περραιβού σε λόγιους κύκλους που καλλιεργούσαν την ιδέα του ελληνικού πατριωτισμού, αλλά και σε γαλλικά, ρωσικά και ελληνικά συνωμοτικά δίκτυα, όπως του Καηοδίστρια και, από το 1817, των Φιλικών, αποκαλύπτει πώς ακριβώς αναπτύχθηκε η Φιλική Εταιρεία στις παρυφές της ρωσικής μυστικής διπλωματίας στην Ανατολική Μεσόγειο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)