Ο πλούτος των ιστορικών δεδομένων της Θεσσαλονίκης και η αλληλένδετη σχέση της με τον κάμπο της, οδήγησαν στη συγγραφή και του παρόντος πονήματος που, όπως και το προηγούμενο, με τίτλο «Εκ Δυσμών», πραγματεύεται εξονυχιστικά τη διαχρονική πορεία της Θεσσαλονίκης και του τροφοδότη και ζωοδότη κάμπου της, ο οποίος υπήρξε μήτρα και τροφός της. Ενώ όμως το «Εκ Δυσμών» διατρέχει μια ιστορική διαδρομή δεκάδων αιώνων, μέχρι την απελευθέρωση του 1912, το παρόν έργο αναφέρεται σ’ ένα χρονικό πλαίσιο μόλις μισού αιώνα, μεταξύ των δύο σημαντικότερων πολιτικών δολοφονιών της Θεσσαλονίκης, αυτών του βασιλιά Γεωργίου Α’, το Μάρτιο του 1913 και του Γρηγόρη Λαμπράκη, το Μάιο του 1963. Εν τούτοις, η πεντηκονταετία αυτή υπήρξε ιδιαίτερα κρίσιμη και περιπετειώδης για τον ελληνισμό, αφού κατ’ αυτήν συνέβησαν συγκλονιστικά γεγονότα, που στιγμάτισαν την ιστορική πορεία του.
Όσον αφορά τα ποιοτικά στοιχεία του παρόντος έργου, μπορούν να αναζητηθούν αναλογικά στο παρακάτω εδάφιο της ολοσέλιδης βιβλιοκριτικής, την οποία αφιέρωσε η εφημερίδα «Μακεδονία» στο βιβλίο «Εκ Δυσμών»: «Παρουσιάζεται ένα ενιαίο και «ευσύνοπτο» αφήγημα, σε εξαιρετικά «στρωτή», απλή γλώσσα, που το κάνει εξαιρετικά φιλικό στο ευρύ κοινό. Ακόμη και αν κουραστεί κάποιος αναγνώστης να το εξαντλήσει από αρχής μέχρι τέλους, έχει στη βιβλιοθήκη του ένα έργο, στο οποίο μπορεί να προστρέξει για πληροφορίες και ιστορικό «προσανατολισμό», προσφέροντας ταυτόχρονα για κάθε περίοδο μια πλούσια βιβλιογραφία (…)
Ιδιαίτερα για τον όγκο του, είναι εντυπωσιακό ότι δεν είναι ανιαρό».