Οι κοινωνίες εξελίσσονται ραγδαία με το πέρασμα των χρόνων σε όλους τους τομείς τους, μέσα σε αυτούς ανήκει και η εκπαίδευση. Έτσι παρατηρούμε τα σχολεία του σήμερα να προοδεύουν σημαντικά θέτοντας στο κέντρο του ενδιαφέροντος τους τον μαθητή και τη βελτίωση της καθημερινότητας τους στα πλαίσια της σχολικής μονάδας. Για να συμβεί αυτό γίνεται κατανοητό πως θα πρέπει να υπάρχει από πίσω ένα οργανωμένο σύστημα, το οποίο θα δρα από κοινού έχοντας κοινούς στόχους κι επιδιώξεις. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει τη διοίκηση, δηλαδή τον Διευθυντή, το εκπαιδευτικό προσωπικό, την τοπική κοινότητα, αλλά και τους γονείς. Όταν όλοι αυτοί δρουν συντονισμένα και αλληλοεπιδρούν αρμονικά με γνώμονα την καθιέρωση ενός θετικού σχολικού κλίματος, παρατηρούμε και την ύπαρξη σύγχρονων σχολείων τα οποία λειτουργούν αποδοτικά.
Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια χρήσιμη μελέτη για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική πραγματικότητα της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στα πλαίσια λοιπόν του παρόντος εγχειριδίου, αφού σε πρώτο χρόνο καταγραφούν τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τα σύγχρονα σχολεία στα οποία ανήκουν τα κυρίαρχα μοντέλα διοίκησης, τα στοιχεία εκείνα που διέπουν την ύπαρξη ενός θετικού σχολικού κλίματος, αλλά και τα στοιχεία που συνδράμουν στην αποτελεσματικότητα της σχολικής μονάδας, σε δεύτερο χρόνο θα διαπιστωθεί η εφαρμογή τους στην Ελληνική Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Η διαπίστωση αυτή θα παρουσιαστεί κατόπιν ποσοτικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ελληνικών σχολείων. Μέσω των συμπερασμάτων της μελέτης ο αναγνώστης θα μπορέσει να λάβει μια γενικότερη εικόνα εκτός των παραπάνω ζητημάτων, καθώς θα αντιληφθεί τις επικρατούσες συνθήκες που εφαρμόζονται στις ελληνικές σχολικές μονάδες, όσον αφορά τον ρόλο του Διευθυντή και την οργάνωση των σχολικών μονάδων, τη σχέση της διεύθυνσης με τους εκπαιδευτικούς και το κατά πόσο ο ρόλος του ενός εξυπηρετεί και βοηθά στην εξέλιξη του ρόλου του άλλου, αλλά και το κατά πόσο οι μαθητές προοδεύουν και ακαδημαϊκά