ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΝΟΣ ΞΕΠΕΣΜΕΝΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ

Το βιβλίο αυτό διαβάζεται όπως ακριβώς γράφτηκε, μ’ ένα ποτήρι τζιν στο χέρι. Είναι ουσιαστικά ένα βιωματικό έργο από τις παραστάσεις που έχω πάρει τα τριάντα τρία χρόνια της ζωής μου από καλούς μου φίλους και από μένα τον ίδιο, κι όλες αυτές οι εμπειρίες έχουν γίνει μια ιστορία. Αυτό που επιχειρεί να εκφράσει η παρακάτω διήγηση είναι πως ο έρωτας δε χρειάζεται στάνταρ προϋποθέσεις για να γεννηθεί. Μπορεί να ξετρυπώσει μέσα από την πιο περίεργη γνωριμία ή την πιο αλλόκοτη κατάσταση και να γίνει παράδεισος, κόλαση αλλά κυρίως μάθημα γι’ αυτόν που θα τον ζήσει.