Συλλαβίζοντας τη ζωή με τρόπο λυρικό και ρυθμικό, η Ειρήνη Κατσάμπα κρούει την «ανοιχτή πόρτα της Ποίησης» και εισέρχεται. Έχοντας συναίσθηση των δυσκολιών και των απρόοπτων απαιτήσεων της ποιητικής οδοιπορίας της, μετριόφρων και ευγενής, μας ευφραίνει με τον ομοιοκατάληκτο ή τον ελεύθερο ποιητικό της λόγο.