Το βιβλίο αυτό, καθαρά κεφαλονίτικο πόνημα, δεν μπορούσε παρά να είναι μια ευγενική αφιέρωση στον Κεφαλονίτη παραγωγό, που χωρίς τη δική του πίστη και εργασία η γη του νησιού του ίσως δεν θα ξανάνθιζε ποτέ.
Εγκαταλειμμένη από τους πολέμους, τους σεισμούς, τους ξένους κατακτητές, θα 'λεγε κανείς πως τούτη η γη αρνιόταν πια να προσφέρει καρπό μέσα από τα σπλάχνα της. Για χρόνια πολλά έμενε μια άγονη ομορφιά ακουμπισμένη νωχελικά στα νερά του Ιονίου.
Ώσπου μια μέρα οι αγρότες της χάιδεψαν τρυφερά το χώμα της με τα χέρια εκείνα που κάποτε της είχαν γνέψει το μεγάλο "αντίο" για τη φυγή και την ξενιτιά. Και το χώμα της ανταποκρίθηκε σ' αυτό το κάλεσμα και δημιουργήθηκε ξανά το θαύμα.
Γι' αυτό, το μεγάλο "ευχαριστώ" ανήκει σ' αυτούς που προσπάθησαν, που ίδρωσαν, για να καρπίσει ξανά το ευλογημένο χώμα της κεφαλονίτικης γης. Σ' αυτούς τους ανθρώπους χαρίζεται ταπεινά αυτό το βιβλίο. Είναι για μένα μια μικρή προσφορά αναγνώρισης και σεβασμού.