Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΥΜΝΗ ΣΑΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Κοιτάζοντας το δωμάτιο γύρω της παρατήρησε πως όλα ήταν μπλε. Οι τοίχοι ήταν μπλε, η ντουλάπα μπλε, οι κουρτίνες μπλε, ως και τα παραθυρόφυλλα ήταν βαμμένα μπλε από τη μέσα μεριά. Όλο αυτό το μπλε χρώμα άρχισε, ξαφνικά, να την πνίγει. «Πώς είναι δυνατό να μεγαλώνω το παιδί μου μέσα σε ένα δωμάτιο, όπου δεν υπάρχει άλλο χρώμα από το μπλε;». «Έξω το μπλε», σκέφτηκε, «έξω το κόκκινο, έξω το πράσινο, έξω όλα τα χρώματα». «Έξω τα παραθυρόφυλλα», συνέχισε, «έξω οι κουρτίνες, έξω η ντουλάπα, έξω η κούνια. Έξω κι ο γιος μου». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)