Το ανά χείρας πόνημα, με το οποίο "εκτίθεμαι" στην ερευνητική και στην αξιολογική κρίση της επιστημονικής και της εκπαιδευτικής κοινότητας, συνιστά το, έως το εδώ ιστορικό προσωπικό σημείο, αποτέλεσμα της πορείας μου στις δαιδαλώδεις κατακόμβες, στις γοητευτικές πολυμορφίες του άμεσα απτού καθώς και στις υπερβατικές διαυγάσεις της πλατωνικής σκέψης. Άρα, ενέχει τον χαρακτήρα του πρόσκαιρου, όπως συμβαίνει άλλωστε και με οιοδήποτε άλλο ανιχνευτικό εγχείρημα το οποίο θα έθετε κανονιστικά στον εαυτό του αυστηρούς όρους αιτιολόγησης της ενεστωτικής παρουσίας του και νομιμοποίησης της συνέχειάς του, έως ότου θα εμφανισθούν οι νέες εκείνες υποθέσεις-προτάσεις για την μεταρρύθμισή του ή, έτι μάλλον, και για την ανατροπή του. Κατά τις διδακτικές και τις απορηματικές, μέσα από εσωτερικούς διάλογους, περιοδολογήσεις μου στην πλατωνική Ακαδημία, συνήντησα την αυθεντική πηγή όχι μόνον της φιλοσοφικής σκέψης αλλά και των ερωτικών αναζητήσεων και αναγωγών της ανθρώπινης ύπαρξης, ό,τι κατέγραφε την πνευματικότητα κατά τους αυτόνομους (ως άπειρα εκρηκτικούς) αλλά και εσωτερικά ελεγχόμενους (ως περατοειδώς μορφοποιημένους) βηματισμούς της. Συγχρόνως όμως, επικοινώνησα και με το πώς της σημασιοδότησης εκείνης που διαδοχικά λαμβάνει η ενθαδικότητα της ύπαρξης ως ανακατασκευαστική του εκάστοτε ισχύοντος, σαφώς υπό πολυπρισματικές προσεγγίσεις καταγράφουσα τις ανησυχίες της, οδεύουσα στην προοπτική να αποτρέψει τον απολυταρχισμό της μονοσημαντότητας, των μονοδιάστατων συμβάσεων. Ανέγνωσα αλλά και αναγιγνώσκω την πολυδιάστατη περιπέτεια ενός διεκδικούντος - δια της εδραιότητας που εξασφάλιζαν οι γοητευτικοί σκεπτικισμοί του - την ακμαιότητα του στοχασμού, στο εγχείρημά του να αποκτήσει, όσον ένεστι, συνείδηση του εαυτού του και να τον διακλαδίσει ακολούθως στα πεδία των κοινωνικών αναμετρήσεων, των πρακτικών εφαρμογών και των πολιτικών μεταρρυθμίσεων. Να καταστεί τέτοια "χρηματιστηριακή" αξία, ώστε να πολλαπλασιάζει ποιοτικά τις θελκτικές κεφαλαιοποιήσεις του διάπλου του και του νόστου τ