ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΞΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η Διπλωματία, είτε ως επιστήμη ή τέχνη ή και τα δύο, είναι τόσο παλαιά όσο τα έθνη ή κατ' άλλους τα κράτη. Ο τρόπος ενάσκησης της Διπλωματίας, από πρόσκαιρος αρχικά, με τον χρόνο απέκτησε σταθερά, μόνιμα θεσμικά χαρακτηριστικά και εξελίχθηκε ανάλογα με την οικονομική και κοινωνική πρόοδο της κρατικής οργάνωσης.
Η σύγχρονη Διπλωματία διαμορφώθηκε με βάση το Συνέδριο της Βιέννης (1815), μετεξελίχθηκε σε πολυμερή μόνιμη Διπλωματία με την ίδρυση της Κοινωνίας των Εθνών (1919), απέκτησε τυποποιημένους, υποχρεωτικούς κανόνες εφαρμογής με την υιοθέτηση της ιστορικής Σύμβασης για τις Διπλωματικές Σχέσεις (1961) και της Σύμβασης για τις Προξενικές Σχέσεις (1963), ενώ έκτοτε συμπληρώθηκε και από μια σειρά άλλων σημαντικών διεθνών πράξεων, κυρίως σε περιφερειακό επίπεδο.
Στην απαρχή του 21ου αιώνα, τη λεγόμενη εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Διπλωματία ασκείται και στο πλαίσιο δεκάδων Διεθνών Οργανισμών που λειτουργούν σε όλον τον πλανήτη. Συνεπώς, ανατέλλει μια νέα εποχή για τη Διπλωματία και αναμένονται περαιτέρω εξελίξεις σε τομείς που δεν ήταν ιδιαίτερα αναπτυγμένοι μέχρι πρότινος. Η Κοινοβουλευτική Διπλωματία είναι ένας από τους τομείς αυτούς, όπως επίσης και η Πολιτιστική Διπλωματία, ενώ σημαντική ώθηση αποκτά η Οικονομική και Επιχειρηματική Διπλωματία.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει τις παραπάνω θεσμικές διαστάσεις, δηλαδή να παρουσιάσει εκτός από την "κλασσική" Διπλωματία, και τις "νέες μορφές" Διπλωματίας, τόσο στους φοιτητές/τριες, όσο και στους νέους επιστήμονες και σε όσους ενδιαφέρονται για τα διεθνή δρώμενα και τις προοπτικές ενάσκησης Διπλωματίας.
Η Καθηγήτρια κα Π. Νάσκου-Περράκη είναι υπεύθυνη για τη συγγραφή του Πρώτου Μέρους (Τμήμα 1, Τμήμα 2, Τμήμα 3/παράγραφοι 5-7 και 11-16) και του Δεύτερου Μέρους. Ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Ν. Ζάικος συνέγραψε το Πρώτο Μέρος (Τμήμα 3, παράγραφοι 1-4 και 8-10) και το Τρίτο Μέρος του παρόντος βιβλίου.
Η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια τ