Ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, έγραψε το 1959 το περίφημο ποίημα "Το Άξιον Εστί", τη δική του εκδοχή της "Γένεσης". Στο ποίημα αυτό περιέχεται ο μνημειώδης στίχος "Αυτός ο Κόσμος ο Μικρός, ο Μέγας!", με τον οποίο ο ποιητής μας ήθελε να καταδείξει τη μεγαλειότητα του (όποιου) Κόσμου. Δεν είμαι βέβαιος αν ο Ελύτης γνώριζε:
(α) τον Luis Pasteur ο οποίος τον 19ο αιώνα, ανακαλύπτοντας μέσα από συστηματική έρευνα το σπουδαίο ρόλο που παίζουν οι μικροοργανισμοί στη φύση, διατύπωσε τη φράση: "The role of the infinitely small is infinitely large" (Ο ρόλος του απείρως μικρού είναι ασύλληπτα μεγάλος).
(β) τον Ivan E. Wallin ο οποίος το 1927, ανακαλύπτοντας το ρόλο που έχουν διαδραματίσει και συνεχίζουν να διαδραματίζουν οι μικροοργανισμοί στη δημιουργία της ζωής και στην εξέλιξη της, στο βιβλίο του "Symbionticism and the Origin of Species" διατύπωσε τον ισχυρισμό ότι οι συμβιωτικοί μικροοργανισμοί "determine morphologic and physiologic changes in organs and cells", και συνεπώς "symbionticism is a fundamental causative factor in the origin of species". Με άλλα λόγια, ο Wallin υποστήριξε ότι οι συμβιωτικοί μικροοργανισμοί προκαλούν τέτοιες μορφολογικές και λειτουργικές αλλαγές στο επίπεδο των οργάνων και των κυττάρων ώστε θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι οι συμβιωτικές σχέσεις αποτελούν το θεμελιώδη παράγοντα της προέλευσης των ειδών. Ο Wallin με την απαράμιλλης ποιότητα, για την εποχή εκείνη, ερευνητική δουλειά του εισήγαγε ουσιαστικά τον όρο
"Symbiogenesis".
(γ) την αείμνηστη Lynn Margulis (απεβίωσε στις 22 Νοεμβρίου 2011) που, συνεχίζοντας το έργο του Ian E. Wallin, διατύπωσε το 1981 τη "Serial Endosymbiosis Theory" (Θεωρία των Διαδοχικών Ενδοσυμβιώσεων) στο βιβλίο της "Symbiosis in Cell Evolution". Η Θεωρία αυτή εξηγεί το ρόλο των (συμβιωτικών) μικροοργανισμών στη δημιουργία των ζώων (και του ανθρώπου) και των φυτών που
απαντούν στον Πλανήτη μας. Ταυτόχρονα, η δουλειά της Margulis ανέδειξε ότι ο ενεργειακός έλεγχος των κυττάρων μα