Συνδεδεμένος μονοδιάστατα με τη μελοποίηση του ελληνικού εθνικού ύμνου ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος (1795-1872) παρέμενε για ενάμισι αιώνα, εξαιτίας αυτής της "αναγνωρισιμότητάς" του, ένας άγνωστος της έντεχνης νεοελληνικής μουσικής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε σημαίνουσα προσωπικότητα των Επτανήσων του 19ου αιώνα με ποικίλα δημιουργικά, εκπαιδευτικά, κοινωνικά και μουσικοαισθητικά ενδιαφέροντα, ο οποίος παράλληλα ως μέλος της τοπικής αριστοκρατίας συμμετείχε στη διαχείριση της εξουσίας κατά την περίοδο της Βρετανικής Προστασίας, αφουγκραζόμενος πάντοτε τα κοινωνικά αιτήματα του καιρού του. Με το βιβλίο αυτό επιχειρείται, ανάμεσα σε άλλα, η χαρτογράφηση του κοινωνικού, μουσικού και οικογενειακού περιβάλλοντος του συνθέτη και της αναγνώρισής του εκτός Ελλάδος, η συνολική παρουσίαση του μουσικού και εκπαιδευτικού του έργου, η κατανόηση της ώριμης μουσικοαισθητικής σκέψης του, καθώς και η αποκάλυψη πτυχών του "καθημερινού" Μάντζαρου. Ταυτόχρονα, προσεγγίζονται από μουσικής πλευράς οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες των Επτανήσων της περιόδου και η αντανάκλασή τους στο ελλαδικό βασίλειο.