... Μας περιμένουνε μάτια που δεν έχουμε
καν φανταστεί χειρονομίες και πόρτες
ως τώρα κλειστές και μια απεραντοσύνη
πέρα από κάθε σκοτάδι ένα νησί στο τέρμα
της θάλασσας ένα παιδί στο πρωινό της σελήνης.
...
... Κάτω από σκιές δέντρων βραδιάζει Παρασκευή
και το διήμερο θριάμβου για τη μεσαία τάξη.
Η Δευτέρα είναι των δολοφόνων.
Σε πόλεις από σωλήνες και σύρματα σβήνει
το φεγγάρι πνίγεται μέσα σ' άναρθρα όνειρα.
...
... Ελάτε στη φωτοβολίδα της νύχτας γιατί δεν έχει
ηθική το σκοτάδι. Στην ανέμελη πορτοκαλάδα
στις μουσικές των βιβλίων. Ως εκεί
που σταματά η συνήθεια κι αρχίζει η παρέα.
Μέχρι τα χείλη της συνείδησης.
Μετά ξεχάστε ηλικίες κι αρώματα.
(αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή)