Ο δεύτερος τόμος του θεωρητικού οργάνου της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης, "Κλίβανος", συνεχίζει και εμβαθύνει την υπηρεσία έναντι της κεντρικής "γραμμής" την οποία έθεσε εξ αρχής η Ομάδα και δεν είναι άλλη από αυτή της επαναξιολόγησης της λογοτεχνικής μας ιστορίας μέσα από το πρίσμα κατασκευής μίας νέας λογοτεχνικής παράδοσης. Ιστορία στα πλαίσια της οποίας πρόσωπα, έργα και εποχές συμπλέουν σε αυτονομημένα δίκτυα εξέτασης τόσο υπό το πλέγμα φιλολογικών κατευθύνσεων όσο και υπό τη μεγέθυνση επιστημονικών προσεγγίσεων μέσα από την ψυχαναλυτική, φιλοσοφική κλπ ερμηνευτική ανάγνωση των δεδομένων. Οι συμμετοχές των μελών και στον δεύτερο αυτό τόμο κυμάνθηκαν μεταξύ των τελών του 19ου αιώνος και των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνος ενώ οι συμμετοχές συνεργατών διεύρυναν το πεδίο αναφορών κυρίαρχα στις συσχετίσεις της υπερρεαλιστικής κατεύθυνσης έκφρασης με πρόσωπα και δημιουργούς.
Η ποικιλία των θεματικών δημοσιεύσεων και η στοχευμένη απόκριση στα συλλογικά και ατομικά ερωτήματα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τις οποίες ένα θεωρητικό έργο οφείλει να εφαρμόζει με γνώμονα την θέση του στην κοινωνική και δη λογοτεχνική πραγματικότητα της οποία μετέχει. Ένα θεωρητικό έργο το οποίο συνάμα, στην παραλληλία των εντυπώσεων, υπηρετεί τις ετήσιες στοχεύσεις της ομαδικής πρακτικής. Αντικειμενικότητα (των τεχνικών κριτηρίων) και υποκειμενικότητα των ερμηνειών, με σεβασμό στην ιστορική διαδρομή και την αυτοτελή αξία της εκάστοτε αναφοράς, συνδυάζονται με τρόπο οργανικά ταυτόσημο. Υπερτονίζεται η χρήση της πρώτης οπτικής, αυτής των αντικειμενικών κριτηρίων, ενώ αναπτύσσεται ενδοκειμενικά η υποκειμενική χάραξη νέων κατευθύνσεων στην πρόσληψη των υπό εξέταση προσώπων /έργων/εποχών. Συν τω χρόνω, η φιλολογική διεργασία, όπως λαμβάνει χώρα στο θεωρητικό μας όργανο, πέραν της εμβάθυνσης και της "αρχαιολογικής" αναζήτησης των επικρατέστερων (στην ατομική τους ανάγνωση) συνθετικών στοιχείων, τα οποία επενεργούν για την τελική συγκρότηση και υιοθέτηση εμπεριστατωμένης άποψης, θα