Ο ζωγραφικός πίνακας του S. Dali στο εξώφυλλο χρησιμοποιείται συμβολικά. Το θέαμα δεν εμφανίζει ποτέ το οντολογικό πρόσωπο και αποστερεί την πνευματικότητα. Το πρόσωπο του Χριστού στον πίνακα του Dali δεν φαίνεται ποτέ. Η πνευματικότητα δεν φαίνεται οντολογικά και μετατρέπεται σε Τέχνη. Έτσι το πρόσωπο του Χριστού κρύβεται γιατί το θέαμα είναι πάντα κάλπικη φανέρωση.
Αλλά ακριβώς μέσα στη μαρτυρική αποστέρηση η πνευματικότητα αναδύεται στο διπλάσιο μεγαλείο της, όχι πια ως διαλεκτική σύγκρουση, παρά ως αντικειμενική Σάρκωση, ως κένωση του οντικού, που είναι παράλληλα και έσχατη φανέρωση του Αποκαλυπτικού. Μέσα από το μαρτύριο και την ταπείνωση αρνείται το κάλπικο στοιχείο της εμφάνισης, αλλά παράλληλα το επαναβρίσκει διπλάσιο στην αγαπητική ταυτότητα της Θεανθρώπινης Θυσίας.
Έτσι, στην πινακίδα του Σταυρού (στον πίνακα του Dali) -και στην οποία είχε γραφτεί το υποτιθέμενο έγκλημα που έπραξε ο Ιησούς- έχει τοποθετηθεί το τμήμα του τίτλου "Homo Mediator" για να καταδειχθεί το ψέμα της εμφάνισης και η πτώση του οντολογικού χώρου που τα Media επιτελούν, και αντίστοιχα στο σημείο που τέμνονται οι δύο άξονες, οριζόντιος και κάθετος, του Σταυρού έχει τοποθετηθεί το τμήμα του τίτλου "Homo Theologicus" ώστε να καταδειχθεί η λύτρωση που η Σταυρική Θυσία επιτελεί στο έρεβος του σύγχρονου κόσμου. Μόνη αυτή, ως άρση της κοσμικής επικοινωνίας και θέση της Κοινωνίας, αποτελεί υπέρβαση της στείρας επικοινωνιακής διάστασης με εκείνη της "Εν Χριστώ" Παρουσίας.
Ο Πατήρ είναι η αγάπη που σταυρώνει, ο Υιός η αγάπη που σταυρώθηκε, το Άγιο Πνεύμα είναι ο σταυρός της αγάπης, η ανίκητη δύναμή της. Η κίνηση διαπερνά τους βραχίονες του Σταυρού και αυτοί, σαν τους απλωμένους βραχίονες του Χριστού, αγκαλιάζουν το σύμπαν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)