Αττική. Δυτικά προάστια. Πέντε αδέρφια απομακρύνονται από τη δυσλειτουργική οικογένειά τους με εισαγγελική εντολή. Ο «μπέμπης» λατρεύει τη μεγάλη του αδερφή, τη Φώφη, και τη λέει μαμά. Η διαδρομή του περνάει από νοσοκομεία, Ιδρύματα, υποψήφιους αναδόχους. Χάνει τη «μαμά- Φώφη». Βλέπει και νιώθει τα πάντα καθώς μπροστά του σκιτσάρεται ο κόσμος των μεγάλων και μέσα του ανοίγονται ρωγμές. Υιοθετείται και καλείται να σβήσει μνήμες. Υπακούει. Σαν τον Ορέστη και την Ηλέκτρα χωρίζονται τα δυο αδέρφια μα και τα άλλα σκορπίζονται σ’ όλα τα σημεία του ορίζοντα.