Ζωντανή μαρτυρία σε μυθιστορηματική μορφή ενός Έλληνα στρατιώτη, του Γεώργιου Χαΐρη, που πολέμησε στη Μικρά Ασία από το 1919 έως και το 1922. Είναι η ιστορία ενός νέου ανθρώπου που ενώ ζούσε ήσυχα στο χωριό του, στη Ρούμελη, βρέθηκε να πολεμά στα βάθη της Τουρκίας καταλαβαίνοντας στην πορεία τη ματαιότητα του πολέμου αυτού. Είναι μια δραματοποιημένη αφήγηση, που στο περιθώριο της επίσημης ιστορίας, μάς μεταφέρει βιωματικά στην ατμόσφαιρα μιας εποχής. Ένας απλός άνθρωπος γίνεται πρωταγωνιστής της δικής του ιστορίας, ένας τραγικός αντιήρωας στη δίνη ενός τραγικού πολέμου, μιας εθνικής τραγωδίας, όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Πολεμώντας στο 5/42 σύνταγμα Ευζώνων του Πλαστήρα έζησε όλη τη φρίκη του πολέμου, τις μάχες στο Αφιόν Καραχισάρ, στο Εσκί Σεχίρ, την Κιουτάχεια και το Σαγγάριο ποταμό, τον αγώνα της επιβίωσης, τις αγριότητες του Κεμάλ, τη συμβίωση με τους ντόπιους Τούρκους, την άδοξη υποχώρηση του Στρατού και την περιπετειώδη επιστροφή του στην Ελλάδα.