Η Ελληνική εν Μ. Ασία εκστρατεία, ως περιγράφεται ανά πάσαν ημέραν υπό των αμερόληπτων ανταποκριτών μεγάλων οργάνων της παγκοσμίου γνώμης, παρέχει ανάγνωσμα εξόχου ενδιαφέροντος. Τη ευγενεί συναινέσει των συγγραφέων των αποσταλέντων τηλεγραφημάτων συνεκεντρώσαμεν ταύτα και εκδίδομεν κατά χρονολογικήν τάξιν, ακριβώς όπως εγράφησαν υπό την άμεσον επίδρασιν της μεταδοτικής ζέσεως του διεξαγομένου αγώνος. Αντανακλώσι πιστώς τας ωραίας και ισχυράς αρετάς του ηρωικού σφριγώντος στρατού της Πατρίδος ημών, μαρτυρούσι δε την προσπάθειαν ην κατέβαλεν άπαξ έτι η Ελλάς, η προφυλακή του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, όπως επιτυχή την Εθνικήν αποκατάστασίν της και εξασφάλιση διηνεκή την ειρήνην εν τη εγγύς Ανατολή. Εάν εν ταις αρεταίς ταύταις διαφαίνωνται και τίνες υπερβολαί συναφείς προς την νεότητα, ως ο ενθουσιασμός, μη υπολογίζων πάντοτε την αντίστασιν, και η αυτοπεποίθησις ήτις εξικνείται και μέχρι περιφρονήσεως δυσχερειών συχνάκις ανωτέρων αυτού του υψίστου θάρρους, δεν ενομίσαμεν ότι έδει δια τούτο να περικόψωμεν τας περιγραφάς. Ο αναγνώστης δεν πρέπει να εκπλαγή επίσης συναντών λόγους φέροντας την σφραγίδα άκρας αισιοδοξίας, εκφωνηθέντας δ' υπό διοικητών μονάδων προς τους μαχόμενους, ή αποτεινομένους προς το κοινόν επί των εκάστοτε διεξαγόμενων επιχειρήσεων. Η επιτυχία, ήτις άλλως τε έστεψε τας προσπάθειας ημών, εδικαιολόγησε την τοιαύτην αισιοδοξίαν και δι' & σημεία πιθανόν θα φανή αύτη υπερβολική. [...] (Από την έκδοση)