ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΟΙΚΗΣΕΩΣ ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΦΥΛΩΝ ...

Κατ' αρχήν αυτή η μικρή εργασία καθιερώνει τον Παπαρρηγόπουλο ως σοβαρό ιστορικό. Δείχνει ότι ήταν ικανός να χρησιμοποιεί συνάμα τις κλασσικές (ελληνικά και λατινικά) και τις σύγχρονες (γερμανικά, γαλλικά και ρώσσικα) γλώσσες. Φανερώνει επίσης το αξιοσημείωτο ταλέντο του στη χρησιμοποίηση των ιστορικών πηγών με κριτικό τρόπο. Πρώτα δηλαδή εκτίμησε τα σχετικά έγγραφα και έπειτα έκρινε τις απόψεις των συγχρόνων ιστορικών. Διατήρησε επίσης μια επαγγελματικότητα πολύ ανώτερη από όλους τους σύγχρονούς του Έλληνες ιστορικούς. Εξάλλου από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου συνειδητοποιούμε ότι ο Παπαρρηγόπουλος είχε αποδεχθεί την ιδέα της συνέχειας και ενότητας του ελληνισμού. Αυτή η εργασία, λοιπόν, είναι η πρώτη μεταξύ των ειδικών μελετών που έγιναν για να καθιερώσουν τη μακρόχρονη ιστορία του ελληνισμού. (από την εισαγωγή, Δημοσθένης Κοντός)