Το σύνολο των γνωρισμάτων της ελληνικής τέχνης, που κορυφώνεται τον 5ο αι. π.Χ. με την κλασική τεχνοτροπία, αναγνωρίζεται στην εξελικτική πορεία της αγγειογραφίας στην πρώιμη Ελλάδα, από τον 11ο ως τον 6ο αι. π.Χ. Η γεωμετρική τεχνοτροπία υποχώρησε, γύρω στα 700 π.Χ., μπροστά στην επίδραση της Εγγύς Ανατολής. Κατά την ανατολίζουσα περίοδο που ακολούθησε, οι Έλληνες έμαθαν πως να αφηγούνται ένα μυθικό ή ιστορικό επεισόδιο με εικόνες και με τη στροφή προς τον 6ο αι. πολυάριθμα τοπικά κεραμικά εργαστήρια ανταγωνίζονταν τους καταξιωμένους κεραμείς της Κορίνθου και της Αθήνας, με έπαθλο τις αγορές Ανατολής και Δύσης. Τα πρώιμα ελληνικά αγγεία παρουσιάζουν την τέχνη του Έλληνα κεραμέα και αγγειογράφου σε πολύ εξελιγμένο στάδιο, όσον αφορά στη δομή, στο χρώμα και στην αφηγηματική αμεσότητα. Απηχούν με ακρίβεια την ιστορία και τον πολιτισμό της εποχής που τα δημιούργησε. Τα επόμενα επιτεύγματα της ελληνικής τέχνης μπορούν να γίνουν απόλυτα κατανοητά μόνο υπό το πρίσμα της συγκεκριμένης δραστήριας περιόδου, που είναι γεμάτη από ποικιλία, ανταγωνισμό και πειράματα. Τρεις τόμοι, όλοι από τον Sir John Boardman συνοδεύουν τον παρόντα: Αθηναϊκά Μελανόμορφα Αγγεία, Αθηναϊκά Ερυθρόμορφα Αγγεία: Αρχαϊκή Περίοδος και Αθηναϊκά Ερυθρόμορφα Αγγεία: Κλασική Περίοδος.