Η συνεργασία του Θιβετανού Διδάσκαλου Djwahl Khul και της Αλίκης Α. Μπέιλη, για μια περίοδο πάνω από τριάντα χρόνια, από το 1919 μέχρι το 1949, κατέληξε στην έκδοση ενός σώματος διδασκαλίας για την Προαιώνια Σοφία, που ο Θιβετανός πρόβλεψε ότι θα είναι πιο σημαντική για τις ομάδες των μαθητών που θα εργαστούν κατά το τέλος του εικοστού αιώνα.
Η ανθρωπότητα περνά μέσα από μια μεταβατική περίοδο ανάμεσα στην απερχόμενη Ιχθυακή εποχή, που κυβερνιέται από την έκτη Ακτίνα της Αφιέρωσης και του Ιδεαλισμού, και στην εισερχόμενη Υδροχοϊκή εποχή, που κυβερνιέται από την έβδομη Ακτίνα της Τάξης και Οργάνωσης. Ως βοήθεια στους άντρες και στις γυναίκες που προσπαθούν να προετοιμαστούν για μια υπηρεσία μαθητείας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Θιβετανός εισηγήθηκε την προετοιμασία μιας συλλογής κειμένων από όλες τις δηλώσεις του για την έβδομη ακτίνα που βρίσκονται μέσα σε όλα τα βιβλία του που έγραψε με την Αλίκη Μπέιλη.
Η έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης είναι μία από τις επτά ακτίνες της ενέργειας που καταδεικνύει τις επτά ποιότητες της Θεότητας, και που συνεπώς έχει μια επταπλή επίδραση πάνω στην ύλη και στις μορφές που βρίσκονται σε ολόκληρο το σύμπαν. Στην εποχή που έρχεται γοργά σε ύπαρξη, η έβδομη ακτίνα θα είναι η ενέργεια που θα δεσπόζει για περίπου 2000 χρόνια. Έτσι γίνεται επιτακτικό για τους σπουδαστές της Προαιώνιας Σοφίας να αποκτήσουν μια βαθύτερη κατανόηση της έβδομης ακτίνας, τη φύση της και τη δυναμικότητά της. Στην πραγματικότητα, σαν πρόβλεψη στις Επιστολές Επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού της Αλίκης Μπέιλη, η διδασκαλία για την έβδομη ακτίνα θα αποτελέσει ένα τμήμα του εκπαιδευτικού προγράμματος για τις αποκρυφιστικές σχολές του μέλλοντος.
Καθώς η ανθρωπότητα αποκτά μεγαλύτερη ικανότητα ανταπόκρισης στην ενέργεια της τάξης και της οργάνωσης της έβδομης ακτίνας – την ακτίνα της «τελετουργικής ευπρέπειας» – θα αρχίσει να καταδεικνύεται μια διατεταγμένη ομορφιά και ένας ρυθμός σε όλες τις όψεις της διαβίωσης στο φυσικό πεδίο. Με την ελπίδα ότι