ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, UN MORCEAU DE CONCERT

Το έργο Un morceau de concert (Κομμάτι συναυλίας), για βιολί και πιάνο, κατέχει ξεχωριστή θέση στην μουσική δημιουργία του Δημήτρη Μητρόπουλου, ως η παλαιότερη σωζόμενη σύνθεσή του στον τομέα της μουσικής δωματίου. Οι λιγοστές πληροφορίες που διαθέτουμε σχετικά με αυτό είναι πάντως αρκετά συγκεχυμένες και προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από μια χειρόγραφη σελίδα τίτλου, η οποία προστέθηκε εκ των υστέρων στην αυτόγραφη και ιδιαίτερα επιμελημένη (καθαρογραμμένη με μελάνη) αλλά αχρονολόγητη παρτιτούρα του έργου. Εκεί, ο πρωτότυπος γερμανικός τίτλος - Conzert-Stuck - αποδίδεται πλέον στα γαλλικά, συνοδευόμενος από τα αρχικά του ονόματος του συνθέτη, την χρονολογία 1913 και, κυρίως, από μιαν ενδιαφέρουσα μαρτυρία για την πρώτη εκτέλεση του κομματιού, η οποία φέρεται να πραγματοποιήθηκε στο Νέο Φάληρο, στις 22 Μαρτίου / 4 Απριλίου 1913, από τον τότε καθηγητή του Μητρόπουλου στο Ωδείο Αθηνών, Armand Marsick (στο βιολί), και τον νεαρό συνθέτη (στο πιάνο). Εντούτοις, μοιάζει απίθανο η ιδιωτική αυτή μουσική εκτέλεση να έλαβε όντως χώραν στο Νέο Φάληρο και όχι στην κατοικία του Μητρόπουλου στο Παλαιό Φάληρο, ενώ η αυθεντική παράλληλη αναφορά στο παλαιό και στο νέο ημερολόγιο (το οποίο καθιερώθηκε στην Ελλάδα μόλις το 1923) υποδηλώνει ότι αυτή η πολύτιμη μεν, πλην όμως εμφανώς πρόχειρη και βιαστική σημείωση πρέπει να υπήρξε πολύ μεταγενέστερη αυτού καθαυτού του καλλιτεχνικού γεγονότος.
Πρόσφατες έρευνες συγκλίνουν προσέτι στην διαπίστωση ότι το ίδιο αυτό έργο ξαναπαρουσιάσθηκε από τον Μητρόπουλο και τον περίφημο βιολονίστα και φίλο του, Γεώργιο Ευσταθίου-Λυκούδη, σε δημόσια συναυλία που δόθηκε στις 18 Φεβρουαρίου / 3 Μαρτίου 1917 στο Βασιλικό Θέατρο Αθηνών και περιελάμβανε αποκλειστικά συνθέσεις του Δημήτρη Μητρόπουλου, υπό τον τίτλο Σονάτα σε ντο ελάσσονα και με την χρονολογική ένδειξη 1911. Φαίνεται λοιπόν ότι η διαδικασία της σύνθεσης του εν λόγω κομματιού, η οποία - ούτως ή άλλως - ουδόλως αποτυπώνεται στις χειρόγραφες πηγές που φυλάσσονται στο Αρχείο Δημήτρη Μητρόπουλου τ