ΘΕΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ Ι ΜΗΧΑΝΙΚΗ 185 ΛΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΤΜΗΝΑΤΩΝ Ε.Μ.Π. ,Α.Ε.Ι. ,ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ.

Το βιβλίο αυτό οφείλει πολλά στους φοιτητές του Ε.Μ.Π. και των θετικών σχολών των Α.Ε.Ι., με τους οποίους δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί ο συγγραφέας στη μέχρι σήμερα εκπαιδευτική του πορεία. Μέσα από αυτή τη συνεργασία έγιναν σαφή τα σημεία στα οποία παρατηρούνται εννοιολογικά και γνωσιολογικά κενά στο αντικείμενο της Φυσικής–Μηχανικής και έγινε μια πολύχρονη και επίπονη προσπάθεια για την κάλυψη τους με τη σειρά των βιβλίων του
συγγραφέα : ΦΥΣΙΚΗ Ι – ΜΗΧΑΝΙΚΗ και ΘΕΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ Ι –
ΜΗΧΑΝΙΚΗ.
Βασική αρχή του συγγραφέα αποτελεί ότι όταν κανείς τείνει στη γνώση, εκφράζεται με εκείνες τις όψεις που προτιμάται συνήθως να κρύβονται από τον κόσμο και το βλέμμα του.
Το παρόν βιβλίο ΘΕΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ Ι – ΜΗΧΑΝΙΚΗ αποτελεί την συνέχεια του βιβλίου ΦΥΣΙΚΗ Ι – ΜΗΧΑΝΙΚΗ και μια εκτενέστερη μελέτη της Μηχανικής με θέματα κλιμακούμενης δυσκολίας, που συναντώνται όμως στις εξετάσεις. Για το λόγο αυτό θα πρέπει πρώτα να έχει γίνει μια αναλυτική μελέτη του βιβλίου ΦΥΣΙΚΗ Ι – ΜΗΧΑΝΙΚΗ, πριν ο αναγνώστης καταπιαστεί με το παρόν βιβλίο, το οποίο περιέχει συνοπτική θεωρία σε κάθε θεματική ενότητα, ιδανική για επανάληψη και ένα πολύ μεγάλο αριθμό λυμένων θεμάτων εξετάσεων του Ε.Μ.Π., των Α.Ε.Ι. και των Κατατακτηρίων εξετάσεων.
Η Κλασική Μηχανική αποτελεί το θεμέλιο λίθο της επιστήμης της Φυσικής και περιγράφει την κίνηση μακροσκοπικών αντικειμένων, από βλήματα έως και αστρονομικά αντικείμενα (διαστημόπλοια, πλανήτες, αστέρια, γαλαξίες). Στη μηχανική μπορεί να προβλεφθεί η μελλοντική πορεία ενός κινούμενου σώματος και να αποκαλυφθεί η προηγούμενη πορεία του, αν ξέρει κανείς την τωρινή του κατάσταση και τις δυνάμεις που δρουν πάνω του.
Η πατρότητα της κλασικής μηχανικής έχει επάξια αποδοθεί στον Newton, ο οποίος κατά τον 17ο αιώνα διατύπωσε τις αρχές της φυσικής φιλοσοφίας του χτίζοντας πάνω στις προηγούμενες μελέτες του Γαλιλαίου για την κίνηση γήινων βλημάτων και στις αστρονομικές θεωρίες του Kepler. Ως βάση για την κλασική μηχανική πρότεινε τους τρεις νόμους της κίνησης, εισήγαγε