Η "έκτακτη κατάσταση" στα αστικά καθεστώτα δεν είναι ένα "παρά φύσιν φαινόμενο". Ουσιαστικά αποτελεί το ιδανικό τους πρότυπο προς το οποίο ρέπουν διαρκώς. Η ταχύτητα, η ανάσχεση ή η αντιστροφή αυτής της ροπής δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποτέλεσμα ταξικών συσχετισμών, που διαμορφώνονται τόσο στον κάθε επιμέρους κοινωνικό σχηματισμό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.