Αυτό είναι το τρίτο μη-ιατρικό βιβλίο μου. Άργησα να λάβω την απόφαση ώστε να πάρει τον τελικό δρόμο για το τυπογραφείο. Πέρασαν κιόλας δέκα ολόκληρα χρόνια από το δεύτερο. Γιατί; Ξέρω κι εγώ; Υποθέτω πως η εντονότερη, με πολλές ευθύνες, ενασχόλησή μου με την Ιατρική σ’ αυτά τα χρόνια, διάφορα οικογενειακά προβλήματα, κυρίως όμως ο αναπόφευκτος δισταγμός ενός ερασιτέχνη συγγραφέα ήταν οι λόγοι της καθυστέρησης αυτής. Είναι γεγονός πως, όσο μεγαλώνει κανείς, γίνεται και πιο ταπεινός για το τι πώς και σε ποιους δικαιούται να μιλήσει για τις σκέψεις του, για τη ζωή του. Και πάλι, δεν έβαλα μυαλό διαβάζοντας κάθε τόσο την πληροφορία, έστω και αν υπερβολική, πως στην Ελλάδα πιο πολλοί είναι οι συγγραφείς από τους αναγνώστες. Τι το ‘θελα λοιπόν αυτό το βιβλίο; Τουλάχιστον δεν θα παρασυρθώ να κάνω και επίσημη παρουσίασή του, αν και πολλοί με παρότρυναν γι’ αυτό. Ο τίτλος του: Σκέφθηκα πως το βιβλίο αυτό αντιπροσωπεύει το τελικό προϊόν μερικών ακόμα εμπειριών από τη ζωή μου της τελευταίας δεκαετίας, εμπειριών και σκέψεων που έχουν πρωτίστως σχέση με τη ζωή και το θάνατο, φαινομένων που βρίσκονται σχεδόν συνεχώς στη σκέψη μας, ιδίως μετά τα πενήντα. Αρκετά εξάλλου αφηγήματα προέρχονται από ταξιδιωτικές αναμνήσεις, χωρίς όμως να είναι αυτά σκέτες απαριθμήσεις ταξιδιωτικών εντυπώσεων και μόνον. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)