«Το Λάθος του Σαίξπηρ» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που στηρίζεται σε ισχυρά ιστορικά ντοκουμέντα (από ελληνικές, ιταλικές και αγγλικές πηγές) και αποτελεί μία πλήρη και σαφή ερμηνεία του ως τώρα ανερμήνευτου και τελευταίου έργου του Σαίξπηρ «Η Τρικυμία».
Η όλη εργασία ξεκίνησε ως ιστορική έρευνα τον Αύγουστο του 2003. Ο Λιβιέρης Λιβιεράτος σε ερώτημά του προς τους ιστορικούς του Μιλάνου για το πού βρίσκεται ο τάφος του πλέον αγαπητού τους Κυβερνήτη Δούκα Μαρτίνου ντελλα Τόρρε (1259-1263) του απάντησαν ότι δεν υπάρχει τάφος του, ούτε ξέρουν πού θάφτηκε. Όλοι όμως έχουν έναν τόπο ταφής…
Το 1264 και ενώ ο Μαρτίνος είχε “πεθάνει” στο Μιλάνο, εμφανίζεται αιφνιδίως (καταγράφεται σε ντοκουμέντο) στην Κεφαλονιά ένας άγνωστος Λομβαρδός Δούκας με το επίθετο Λοβέρδος (παραφθορά που σημαίνει Λομβάρδος). Κατά τη διάρκεια της έρευνας, αποκαλύφθηκαν πάρα πολλές συμπτώσεις ανάμεσα στο Μιλάνο και την περιοχή της Κεφαλονιάς όπου διέμενε ο Δούκας.
Έτσι, άγνωστες λέξεις (τοπωνύμια, ονόματα, επίθετα, γενεαλογικά δέντρα, ψευδώνυμα, εκκλησίες) που χρησιμοποιούνται και υπάρχουν στην περιοχή ακόμη και σήμερα απέκτησαν ένα κρυφό νόημα. Ήταν ένα ντόμινο, ένα ψηφιδωτό, ένα μυστήριο… Η προσπάθεια του συγγραφέα ήταν πολύ δύσκολη γιατί αναγκάστηκε να ασχοληθεί με μεσαιωνικές ιταλικές γλώσσες, πηγές και ιδιωματισμούς.
Έτσι ο άγνωστος Λομβαρδός Δούκας που έφτασε στην Κεφαλονιά ήταν φυσικά ο Μαρτίνος ντελλα Τόρρε (ή Τορριάνι) και αυτός ήταν και ο πρώτος Λοβέρδος. Δεν πέθανε στο Μιλάνο. Ο αδελφός του, θέλοντας να πάρει την εξουσία, σκηνοθέτησε μια ψεύτικη κηδεία και ο ίδιος ο Μαρτίνος εξορίστηκε κρυφά στην Κεφαλονιά.
Η εργασία του Λιβιέρη Λιβιεράτου παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και στην οικογένεια των ντελλα Τόρρε, οι οποίοι και την αποδέχτηκαν. Η οικογένεια Λοβέρδου προστέθηκε στο δέντρο της αρχικής οικογένειας των ντελλα Τόρρε (ή Τορριάνι). Η οικογένεια αυτή είναι απευθείας απόγονος του Αυτοκράτορα Καρλομάγνου και του Κάρολου Μαρτέλου που σταμάτησε τους Άραβες στο Πο