Τόση δραματικότητα μέσα σε τόσο περιορισμένο υλικό, τόση βαθιά σημασία σε κάθε στιγμή απ' τη δράση! Υπάρχει σπαρακτική πυκνότητα στα απλά περιστατικά, στις ματιές που σμίγουν, στα απέριττα λόγια, τα συγκρατημένα από ευπρέπεια, τα καταπιεσμένα από την ντροπαλοσύνη!
Σ' αυτό βρίσκεται όλο το μεγαλείο του έργου: να χρησιμοποιεί ο δημιουργός υλικό τόσο κοινό και να πετυχαίνει τέτοια αποτελέσματα. Μένει εκστατικός κανείς μπροστά στη δεξιοτεχνία του. Αξίζει, αλήθεια, να συγκινηθούμε. Δεν είναι μια ταπεινή ψυχή που μπόρεσε να διατυπώσει με την πένα λόγια τόσο αγνά: "Σίγουρα, θ' αγαπώ την Εύα μου, την αγαπημένη μου!"
Ένα αριστούργημα, γεμάτο ευγένεια, βγήκε απ' αυτήν την αγάπη.