Έχοντας δοκιμάσει τη ζωγραφική μου όχι μόνο σε μουσαμά, αλλά σχεδόν σε οποιαδήποτε δεδομένη φυσική ή βιομηχανική επιφάνεια και κυρίως επειδή πάντα πίστευα ότι στην τέχνη επιτρέπονται όλα, νωρίς στην δεκαετία του ΄80, ίσως με κάποια σαρκαστική διάθεση, άρχισα να επεμβαίνω ζωγραφικά επάνω σε διάφορα πασίγνωστα αρχαία αντίγραφα. Αποτέλεσμα αυτών των επεμβάσεων είναι οι ζωηρόχρωμοι "Αλέξανδροι", οι "Υγείες" και τα μεγαλύτερα έργα από τη σειρά "Ημέρα και Νύχτα", όπως και τα σχισμένα κορμιά των "Σεβαστιανών" μου και οι κολόνες. Αργότερα ακολούθησαν οι "Κοχλίες - Λαβύρινθοι", η μνημειακών διαστάσεων "Επιφοίτηση" στην Αγγλικανική Εκκλησία της Πάτρας, η μεγάλη κιονοστοιχία στην διώρυγα του Ισθμού της Κορίνθου καθώς και τα τόσα άλλα τρισδιάστατα επιχρωματισμένα έργα της παρα-γλυπτικής δραστηριότητάς μου. 'Ενα-ένα αυτά τα έργα ενσωματώθηκαν στη ζωγραφική μου και σήμερα, μετά από δύο δεκαετίες, πιστεύω ότι δικαιούνται φανερά, μιαν αναπόσπαστη θέση στη συνέχεια της τέχνης μου... (Κώστας Πανιάρας)