ΣΜΥΡΝΑΙΙΚΟ
Κυριακή πρωί κι έβαλα
το ραδιόφωνο να παίζει δυνατά
χερουβικά ρεμπέτικα ιωνικά,
κρητιδικά εδώδιμα με άνθη
μασουλώντας, φτάνει-
τον ύπνο να σωπάσω
τα βάρβαρά σου λόγια στον λοβό
την άγρια γλώσσα σου στο δέρμα
την απόκρυμνη κραυγή
τον δέτη τον ακρέβατο·
να μην ακούω άλλο την ανάσα του σπασμού σου
και το σπέρμα - πουκάμισο φιδιού ας μείνει.
[Από την έκδοση]