Ο Μητροπολίτης Νικαίας Ευστράτιος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους διακεκριμένους και δραστήριους Ιεράρχες της Εκκλησίας του 12ου αιώνα. Ο ίδιος, χαρακτηρίζεται ως μια πολύπλευρη προσωπικότητα, λογιότατος και πολυγραφότατος, φίλος και σύμβουλος σε θεολογικά θέματα του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ Κομνηνού. Ο βίος του υπήρξε ένας διανοητικός και πνευματικός αγώνας με πολλές διακυμάνσεις. Μέσα από τα έργα του μας προσφέρει μια νέα φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, που στηρίζεται στη γνώση ότι ύψιστη αλήθεια είναι η Αόρατη δύναμη που αποκαλύπτει ότι τόσο η ησυχία όσο και η κίνησις (πρόοδος) αποτελούν την απόλυτη και αδιαίρετη αλήθεια, το Εν.. Στη συγκεκριμένη έρευνα επιχειρείται αφενός μια συσχέτιση των δογματικών θέσεων του Ιεράρχη με προγενέστερους Πατέρες και αφετέρου, δίνεται έμφαση στη διδασκαλία του, που αφορά την υπόσταση του Χριστού και την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος. Άλλωστε, τα θέματα που πραγματεύεται ο Ευστράτιος στα έργα του, απασχόλησαν και απασχολούν μέχρι σήμερα την Εκκλησία, κάτω όμως από εντελώς διαφορετικές (ομολογιακές) προϋποθέσεις και με διαφορετικές ερμηνευτικές προοπτικές.