Στα τέλη της "χορτασμένης" δεκαετίας του ’80, ένας από τους δεκάδες νεαρούς γιάπηδες της Γουόλ Στριτ, ο λάτρης του καλού γούστου και των εκλεπτυσμένων απολαύσεων Πάτρικ Μπέιτμαν, που απεχθάνεται τους ζητιάνους και θαυμάζει απεριόριστα τον… Ντόναλντ Τραμπ, αρχίζει να βυθίζεται στον ίλιγγο της παράνοιας, του νοσηρού εγκλήματος και του απόλυτου κενού.
Και ο Μπρετ Ίστον Έλις, ομολογουμένως στην καλύτερη στιγμή του, δεν χάνει την ευκαιρία να εξαντλήσει όλο το συγγραφικό ταλέντο του περνώντας από κανονικό λογοτεχνικό ηλεκτροσόκ ολόκληρη τη "λαμπερή" πλευρά των σύγχρονων δυτικών ηθών, της υλιστικής ψευδαίσθησης και της κουλτούρας της υπερβολής, μ’ έναν ανελέητο σαρκασμό που τσακίζει κόκαλα και μια σπινθηροβόλα ακρίβεια που τρομάζει όλο και περισσότερο με το πέρασμα των χρόνων.