Μια σειρά από οδοιπορικά στην Ασία -στην Τουρκία, στον Αραβικό κόσμο (από τη Συρία και την Ιορδανία μέχρι τη Νότιο Αραβική και την Αίγυπτο), στο Ιράν, στην Ινδία και στα Ιμαλάια, στη Χερσόνησο της Ινδοκίνας, στην Κίνα και την Ιαπωνία- διασταυρώνονται με τη γραπτή Ιστορία, την αρχαιολογία, την εθνογραφία θρυμματίζοντας την αφηγηματική και χρονική συνέχεια: χρόνοι μέσα σε άλλους χρόνους, διηγήσεις ενθηκευμένες σε άλλες διηγήσεις, θραύσματα μνήμης, ανακατασκευάζουν μια πρισματική έννοια του ταξιδιού σε αναζήτηση μιας -ανέφικτης πάντα, όσο και αγωνιωδώς ποθούμενης- αναγωγής της ατομικής εμπειρίας στο καθολικώς ανθρώπινο.
Τα τέσσερα αφηγήματα του δεύτερου τόμου περιέχουν -επανεπεξεργασμένες- σημειώσεις και ταξιδιωτικές καταγραφές του συγγραφέα από τη Χερσόνησο της Ινδοκίνας, την Κίνα, την Ιαπωνία και τα Ιμαλάια (Θιβέτ και Λαντάκ), βασισμένες σε μιαν αλυσίδα περιηγήσεων που εκτείνονται χρονικά από 2002 μέχρι το 2014.