Πώς η Monsanto έγινε μία από τις ισχυρότερες βιομηχανικές αυτοκρατορίες του πλανήτη; Εγγράφοντας στην ιστορία της τη μεγάλης κλίμακας παραγωγή μερικών από τα πλέον επικίνδυνα προϊόντα της σύγχρονη εποχής: των πολυχλωριωμένων διφαινυλίων (PCB, ή πυραλένιο), που χρησιμοποιούνται ως ψυκτικά και λιπαντικά υγρά, είναι καταστροφικά για την ανθρώπινη υγεία και την τροφική αλυσίδα και απαγορεύτηκαν ύστερα από τη διαπίστωση μαζικής μόλυνσης· της διοξίνης, από την οποία μερικά μόλις γραμμάρια αρκούν για να δηλητηριάσουν μια μεγάλη πόλη: αναπτύχθηκε με βάση ένα ζιζανιοκτόνο της εταιρείας, που αποτελούσε το κύριο συστατικό του περιβόητου agent orange, του αποφυλλωτικού με το οποίο ο αμερικανικός στρατός ψέκαζε τα δάση και τα χωριά του Βιετνάμ· των αυξητικών ορμονών των βοοειδών, που στόχος τους είναι να κάνουν το ζώο να παράγει πέρα από τις φυσικές του δυνατότητες, παρά τις συνέπειες οι οποίες αποδείχτηκε ότι υπήρχαν στην υγεία των ζώων και των ανθρώπων· του ζιζανιοκτόνου Roundup, που επί πολύ καιρό διαφημιζόταν ως βιοδιασπώμενο και φιλικό προς το περιβάλλον, διαβεβαίωση την οποία αντέκρουσαν ευθέως οι δικαστικές αποφάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη...
Τη στιγμή όμως που η βορειοαμερικανική εταιρεία υιοθετεί μια φιλοδοξία ακόμη περισσότερο "ολοκληρωτική" από τις προηγούμενες -να επιβάλει τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) στην παγκόσμια γεωργία και κατανάλωση τροφίμων-, τούτο το απαραίτητο βιβλίο μάς κάνει να αναρωτηθούμε, όσο είναι ακόμα καιρός, εάν πρέπει να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε σε μια εταιρεία όπως η Monsanto να κρατά το μέλλον της ανθρωπότητας εγκλωβισμένο στους δοκιμαστικούς της σωλήνες και να επιβάλλει μια νέα παγκόσμια αγροτική τάξη