Ο ΡΩΣΣΑΓΓΛΟΓΑΛΛΟΣ

[...] Ο "Ρωσσοαγγλογάλλος", μαζί με τον "Ανώνυμο" του 1789, την "Ελληνική Νομαρχία" (1806) και το φυλλάδιο "Κρίτωνος Στοχασμοί" (1819), έργα, όλα, ανώνυμα, ανήκει στην ομάδα των κειμένων που εκφράζουν τις πλέον ριζοσπαστικές τάσεις του νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ας έχει, όμως, υπόψη του ότι, για τον συγγραφέα του κειμένου, οι ζητήσεις μου δεν εστάθηκαν πολλές και, πάντως, δεν απέδωσαν. Άλλωστε, όπως σημειώνεται περαιτέρω, για όλα αυτά τα μικρά κείμενα ανωνύμων, τα οποία συχνά έχουν πρωτεύουσα σημασία στην ιστορικοφιλολογική έρευνα, το πιο σημαντικό δεν είναι οι ταυτίσεις των συγγραφέων τους, αλλά η ορθή τοποθέτησή τους στην διακόσμηση του χωροχρόνου.
Έτσι, υπό τους -δυσμενείς- όρους αυτούς, το στιχούργημα έγινε κοινός τόπος για τους ιστοριογράφους των μετεπαναστατικών χρόνων. Έπρεπε, με κάποιο τρόπο να παύσει πια η απουσία του από την βιβλιαγορά. [...]
(Απόσπασπα από τον πρόλογο της έκδοσης)