Μίχαλ Καλέτσκι (1899-197Ο). Ένας λαμπρός, λησμονημένος αλλά τελικά δικαιωμένος από τους καιρούς Πολωνός οικονομολόγος, που οι ιδέες του καθίστανται εκ νέου επίκαιρες στην εποχή μας, όπου οι ανεπτυγμένες οικονομίες υιοθετούν το πρότυπο της χρηματοπιστωτικής απελευθέρωσης και κερδοσκοπίας και προχωρούν σε πολιτικές ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.
Στο δοκίμιό του αυτό, δημοσιευμένο στο μακρινό 1943, τονίζει ότι σε περιπτώσεις όπου το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση, το κράτος οφείλει να παρεμβαίνει προς αυτή την κατεύθυνση, με αύξηση και "κοινωνικοποίηση" των επενδύσεων, με δημόσια έργα και με συμπληρωματικές παρεμβάσεις που θα καθιστούν δικαιότερη την κατανομή του εισοδήματος, ενώ μακροπρόθεσμα θα τονώσουν και τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Η πρόταση του Καλέτσκι είναι ταυτόχρονα μια πρόκληση προς οικονομολόγους και οικονομολογούντες να δείξουν ότι εισάγοντας στο έργο τους και την κοινωνική και ηθική διάσταση δεν διακυβεύουν το κύρος ή την επιστημοσύνη του.