Η συστηματική, γενική, γνωστή επιστημονική θεωρία στην Κοινωνική Επιστήμη είναι η θεωρία του ιστορικού υλισμού και γενικότερα η θεωρία που ονομάσθηκε μαρξισμός. Από την εφαρμογή του μαρξισμού στην πράξη, την εφαρμογή των θεωρήσεων των κοινωνικών ρυθμίσεων του Μαρξ και Ένγκελς στην οικονομία και στο αποκαλούμενο «εποικοδόμημα», προέκυψε το κομμουνιστικό κοινωνικό «είναι» της πρώην ΕΣΣΔ και των άλλων χωρών. Αυτό ήταν μια νέα εκδοχή της εξουσίασης, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης του αστικού κοινωνικού «είναι». Αυτό οφειλόταν στην μονομέρεια του ιστορικού υλισμού, μαρξισμού, την ελλιπή, μη πλήρη, εσφαλμένη θεώρηση αυτού. Όμως σήμερα, ο Στέλιος Τικάντ σ' αυτήν την εργασία του παρουσιάζει τη νέα θεωρία του ενιαίου υλισμού. Είναι η νέα επιστημονική θεωρία γνώσης, ερμηνείας, της λειτουργίας των πράξεων, των φαινομένων που παρατηρούνται στο παρόν και το παρελθόν της κοινωνίας. Της νέας ερμηνείας της λειτουργίας του κοινωνικού «είναι» (οργανωτικού - οικονομικού). Η ανάλυση - σύνθεση των θέσεων της εργασίας αυτής γίνεται με βάση αυτήν και συγχρόνως είναι και ανάλυση της θεωρίας αυτής. Ξεπερνιέται έτσι η μονομέρεια, οι ελλείψεις, τα σφάλματα του ιστορικού υλισμού, του μαρξισμού. Αναλύεται, προσδιορίζεται σ' αυτήν η ατομική, κοινωνική λευτέρωση των ατόμων των υποτελών τάξεων (των εργατών, εργαζομένων, αγροτών, των γυναικών, των νέων), η νέα λεύτερη κοινωνική ρύθμιση, πράξη, η εξουσιαστική, οικονομική, γνωστική, ερωτική, συναισθηματική απελευθέρωση αυτών και ο τρόπος της πραγματοποίησής της. Είναι η απάντηση αυτών των τάξεων στο αστικό κοινωνικό «είναι», η νέα κοινωνία, ο νέος τρόπος ζωής, ο κοινωνικός μοναδισμός και όχι ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός.