Πρόκειται, λοιπόν, για ένα ακόμη διήγημα του θρακιώτη συγγραφέα με εμφανείς αυτοβιογραφικές συμμετρίες, το οποίο προ(σ)καλεί σε κάθοδο στο οικογενειακό κενοτάφιο, αυτήν τη φορά όμως εντός μιας αφήγησης που συνιστά ανατομία ενός εγκλήματος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)