ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΡΑΓΙΣΜΕΝΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Κι έκλαψα.
Για όλες τις στιγμές πο είχαν πια περάσει.
Έκλαψα, γιατί είδα ότι αγαπηθήκαμε.
Ίσως, όχι βαθιά.
Αλλά αρκετά.
Υπάρχει μια φωτογραφία, που αποδεικνύει
πως εσύ κι εγώ
συνυπάρξαμε.
Κι έκλαψα πιο πολύ.
Γιατί εγώ, δεν είχα ανάγκη τη φωτογραφία
για να θυμηθώ.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)