ΜΑΥΡΗ ΤΟΥΛΙΠΑ

Δαίμων Ποθώ την σφαγήν ου Εκ του απείρου γεννημένη. Ποθώ την σφαγήν μου Εκ της Κολάσεως ορμώμενη. Ποθώ την σφαγήν μου Εκ του στόματός σου λαλημένη. Ποθώ το τέλος μου. Ποθώ αυτό το στροβιλιζόμενο Στον έρωτα ενίκησα χαμένος! Κι έτσι απελπισμένος Εκ του κατάσπρου Εωσφόρου τις φλόγες Βαπτίζομαι άγιος εξόριστος Στη γη χαμένος! Ω! Ναι! Στη γη χαμένος! (Από την έκδοση)