Η παρούσα πραγματεία, αφορμή για την οποία στάθηκε η συμβολή μου στην νέα έκδοση των Γενικών Αρχών του Αστικού Κώδικα Γεωργιάδη-Σταθόπουλου με την ερμηνεία των άρθρων 178 και 179, αποτελεί προεχόντως μιαν οιονεί δεύτερη έκδοση των Καταπλεονεκτικών Δικαιοπραξιών μου, που, όπως είναι φυσικό, αντικρύζονται τώρα όχι μόνον στο φως της πλέον σύγχρονης δογματικής διαγνώσεως αλλά και ενταγμένες -μαζί πλέον με τη δίδυμη κατηγορία των καταδυναστευτικών συμβάσεων- πληρέστερα στον συστηματικό τους σύνδεσμο με την έννοια και λειτουργία της γενικής ρήτρας των χρηστών ηθών στο άρθρο 178 ΑΚ. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)