Η παρούσα μονογραφία εξετάζει από δικαιοσυγκριτική, ιστορική και συστηματική άποψη την αξίωση αποζημιώσεως, σε ολόκληρο το φάσμα του δικαίου πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, αλλά και με αφορμή την προσβολή οιονεί άυλων αγαθών, στα οποία παρέχεται προστασία βάσει των κανόνων του αθέμιτου ανταγωνισμού (επιχειρηματικά απόρρητα, αθέμιτη απομίμηση κ.λπ.).
Αντικείμενο διερευνήσεως είναι οι διατάξεις για την αποζημίωση, που θεσπίζονται από τη νομοθεσία για την πνευματική ιδιοκτησία, τις εφευρέσεις και τα διακριτικά γνωρίσματα, των οποίων οι κανόνες υπέστησαν τα τελευταία χρόνια εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να προσαρμοσθούν στην Οδηγία 2004/48/ΕΚ. Παράλληλα, εξετάζεται η σχέση των αξιώσεων που εισάγονται από την ειδική νομοθεσία (κέρδος του προσβολέα, αξία της άδειας χρήσεως), με τις αξιώσεις που απορρέουν από το κοινό δίκαιο του Αστικού Κώδικα (ΑΚ 739, 904 επ., 914 επ.).
Στο πλαίσιο της μονογραφίας, αναλύονται ποικίλα επί μέρους ζητήματα ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου, που συνδέονται με κάθε δίκη για προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, τα οποία συνοδεύονται από εκτεταμένες αναφορές στην πιο πρόσφατη επιστήμη και νομολογία, εγχώρια και αλλοδαπή. Η μελέτη των σχετικών ζητημάτων λαμβάνει υπόψη της τις μεγάλες πρακτικές δυσχέρειες, με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος κάθε δικηγόρος και κάθε δικαστής που καλείται να προσδιορίσει το ύψος της αποζημίωσης του δικαιούχου και επιχειρεί να ανεύρει γι’ αυτές πρακτικά εφαρμόσιμες λύσεις.