Τα αποκαλούμενα "Ολυμπιακό Πνεύμα" και "Ολυμπιακό Ιδεώδες", αποτελούν μύθο. Από την αρχαιότητα ως την εποχή μας κυριαρχούσαν και κυριαρχούν οικονομικοπολιτικά συμφέροντα αργυρώνητων εξουσιών και αθλητών. Η ανάληψη των ολυμπιακών αγώνων δεν αφορά ούτε τους πολίτες, ούτε τον πολιτισμό αλλά τις κερδοσκοπικές φιλοδοξίες και τα αναγκαία έργα υποδομής με συνέπεια οικονομική επιβάρυνση και ταλαιπωρία των λαών και συχνά περιβαλλοντολογικές συμφορές. Οι Ολυμπιακοί της αρχαιότητας αποτελούσαν θρησκευτικές τελετές, επικήδειες εκδηλώσεις για παράγοντες της Εξουσίας, ανταγωνισμούς πόλεων διαμέσου των ολυμπιακών που αναδεικνύονται "ισόθεοι", ενώ οι αθλητικοί αγώνες προβάλλονταν ως πεδίο στρατιωτικών επιδείξεων προσωπικής ανδρείας. Κάθε ελληνική πόλη φιλοδοξούσε να κερδίσει ολυμπιακές νίκες για διασφάλιση φήμης και διακήρυξη ισχύος και ευημερίας. Η συμμετοχή στις Ολυμπιάδες δεν αποτελούσε αθλητική εκδήλωση αλλά βίαιη αναμέτρηση για ανάδειξη νικητών που εξασφαλιζόταν με τη βαρβαρότητα και διαφθορά. (από την εισαγωγή του βιβλίου)