Το βιβλίο αυτό δεν είναι ιστορικό ντοκουμέντο. Τα γεγονότα που αναφέρονται περιγράφονται όπως τα θυμάμαι ή όπως τα άκουσα. Είναι βιβλίο με μνήμες παιδικές και ο τίτλος του είναι καταχρηστικός. Δεν περιλαμβάνεται σ` αυτό ολόκληρη η ιστορία του Ασπρογέρακα. Ένας κακεντρεχής ιστοριοδίφης θα μπορούσε να το επιγράψει «Ο Ασπρογέρακας και άλλα παραμύθια». Ορθολογικά δεν θα είχε άδικο. Οι ασήμαντες λεπτομέρειες προσωπικών στιγμών ίσως κουράζουν. Μα ήταν ισχυρός ο λόγος της γραφής του. Ενδόμυχη ψυχική παρόρμηση με οδηγούσε να αποτυπώσω τις αναμνήσεις μου, πριν τις ξεχάσω ο ίδιος. (. . .) [Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]