Η ευτυχία που αναζητείται από τόσο πολλούς αλλά αποκτιέται από τόσο λίγους, η ευτυχία αυτή, που δεν σπάζει έτσι εύκολα όπως το γυαλί του γνωμικού, τίθεται εδώ μέσα από μορφικά τελειωμένες διατυπώσεις προς συζήτηση. Δεν πρόκειται για κάποια ανιαρή νοήμονα φιλοσοφία, αλλά για σοφία γεμάτη απαυγάζουσα ζωή και βαθιά ευθυμία. Η σοφία αυτή δύναται να αφυπνίσει και πάλι μέσα στον αναζητητή την απόκρυφη πηγή αληθινής ευτυχίας που υπάρχει στα εσώτερα βάθη του είναι του, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από τη δημιουργική δύναμη της ατομικής άφθαρτης αγάπης.