ΟΤΑΝ ΜΕ ΒΡΗΚΕ Ο ΛΥΚΟΣ

Για μια ακόμα φορά απωθήσαμε το παράλογο, παίζοντας άψογα τον ρόλο "όλα καλά" που θέλαμε τόσο να τον πιστεύουμε! Να όμως τώρα που η απώθηση γυρίζει μπούμερανγκ κι απειλεί το παρόν και το μέλλον. Τα πιο τρομερά φαντάσματα είναι τα πραγματικά, εκείνα που απέφυγες ν' απομυθοποιήσεις.
Πόσες γυναίκες άραγε έχουν βρεθεί στη θέση μου και πόσες άλλες ζουν και θα ζουν στη βουβή τρομοκρατία του φόβου; Υπάρχουν, βέβαια, οργανώσεις και υπηρεσίες στήριξης. Πόσες, όμως, καταφέρνουν να φτάσουν στο κατώφλι, να ζητήσουν βοήθεια και να λύσουν τη σιωπή τους; Εγώ όχι μόνο δεν το τόλμησα, αλλά ούτε και το σκέφτηκα ποτέ. Ποια να είναι τα πραγματικά νούμερα και ποια τα ποσοστά αυτών που, εντέλει, σπάνε τον κλοιό και απελευθερώνονται;
Θα φύγω! Εμμένει. Όταν είναι μόνη, ψηλαφεί κάθε πιθανότητα, γυρεύει εργαλεία ν' ανοίξει πέρασμα. Αρκεί η εμφάνιση του Αχιλλέα, ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα για να κάψει όλες τις ελπίδες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)