ΖΩΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Τρένα της άγονης γραμμής
σε ράγα χιονισμένη,

που φέρνουνε το αντάμωμα
κάποιας χαράς κρυφής

στα όνειρα που καρτερούν
σ' αίθουσα αναμονής·

αυτή είναι η μοίρα μας,
πάντοτε να προσμένει.

Κι όσο διαλέγουνε γραμμή,
χωρίς σταθμούς τα τρένα,

τα όνειρα πληθαίνουνε
σε ράφια στοιβαγμένα,

να καρτερούν εσένα,

να καρτερούν εμένα....